di atas sebuah bukit,terdapat sebuah pokok besar yg merimbun daunnya~
pokok itu sgt teguh berdiri..tanpa rasa sangsi walau ribut,angin dan badai datang menerpa....
di kawasan kejiranan,terdapat seekor arnab yg sangat comel...
si arnab itu kdg kala menjenguk si pokok sambil bermain2 di sekitar nya~
si arnab sentiase leka berlegar2 disekeliling pokok itu....
melihat keletah si arnab membuatkn si pokok berasa bahagia....
"alangkah bahagianya jika aku dpt bermain bersama2..." (kata si pokok di dlm hati)
adakala setelah penat bermain,si arnab berteduh di bahu si pokok untuk melempiaskn lelah nya...
si pokok sgt bahagia kerana si arnab sudi berkawan dgn nya...
si pokok memayungkn si arnab dari panas terik dan hujan lebat dgn menggunakan daun2 yg merimbun di kepalanya.....
si arnab terlelap di buai keasyikan keselesaan bahu si pokok....
setelah puas berehat....si arnab bingkas bangun lalu berlari2an di sekitar pokok tanda gembira....
tiba2,dtg seekor rama2 mengagah si arnab tanda menyapa...
lalu si arnab berlari2an utk mengejar si rama2 sbg balasan ingin bermesra....
semakin jauh si arnab mengejar,semakin jauh ia pergi meninggalkn si pokok...
lalu tinggal lah si pokok ditinggal sepi....
si pokok berasa sedih kerana si arnab tidak lagi disekitarnya...
si pokok hanya mampu memerhati si arnab dari kejauhan bersama2 sang rama2...
hanya mampu memerhati dan memerhati.....
itulah rutin dan kebiasaan si pokok dan si arnab...
si pokok tetap berdiri memerhati...
si arnab bermain2 sambil berlari bebas....
mereka hanya mampu menyapa,tetapi hala tuju mereka berbeza...
p/s:cerita hanyalah rekaan semata2~
peace~
2 comments:
oh rama2....kenapa kau suka mengganggu ketenteraman si arnab dan pokok untuk bersama....????
lumrah kehidupan sebegitu rupa...
yg cantik lagi memikat....
yg sedar,berdiri mati..
hehehehe~
Post a Comment